-
1 napad
( agresja) assault; (choroby, szału, śmiechu) fitnapad z bronią w ręku — PRAWO armed lub aggravated assault
* * *mi1. (= napaść) attack, assault; napad rabunkowy robbery, mugging; napad zbrojny armed assault l. robbery; dokonać napadu na kogoś/coś make an assault on sb/sth; ( w celach rabunkowych) rob sb/sth.2. (= atak choroby, gwałtowna reakcja) fit, seizure, attack, paroxysm; napad kaszlu fit of coughing; napad padaczki pat. epileptic seizure, attack of epilepsy; dostać napadu śmiechu go into a fit of laughter l. of (the) giggles; w napadzie wściekłości/szału in a fit of rage/fury.3. sport forward offense l. line.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napad
-
2 napa|d
m (G napadu) 1. (napaść) assault- napad bandycki criminal assault- napad rabunkowy robbery, hold-up- napad z bronią w ręku armed robbery- napad zbrojny a military attack, an armed attack- napad na bank/pociąg bank/train robbery- bandycki napad na kobietę mugging of a woman2. (wystąpienie słowne) verbal assault a. attack- mówca bronił się przed napadami dyskutantów the speaker defended himself against attacks from his interlocutors3. (przypływ emocji) pot. burst, surge- napad pracowitości a burst of energy- napad zwątpienia a surge of despair- napad złości a tantrum, an outburst of anger- napad zazdrości a fit of jealousy- napad płaczu a fit of crying4. (choroby) fit, attack- napad kaszlu a fit of coughing, a coughing fit- napad grypy a bout of flu- napad padaczki an epileptic seizure- napad bólu a spasm of pain- napad paniki a panic attack- napad depresji a bout of depression- dostać napadu histerii to go into hysterics5. Sport. (ofensywa) attack- grał w napadzie he played in the attack, he was a forwardThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napa|d
См. также в других словарях:
napad — m IV, D. u, Ms. napadadzie; lm M. y 1. «niespodziewane najście, uderzenie na przeciwnika, zbrojne napadnięcie na kogoś lub na coś» Napad zbrojny na obce państwo. Napad bandytów na bank. Dokonać napadu na kogoś. Zorganizować napad na kogoś, na coś … Słownik języka polskiego
aura — ż IV, CMs. aurze, blm 1. «pogoda, stan pogody» Wilgotna, zgniła aura. przen. «nastrój, klimat, atmosfera panująca w jakimś środowisku» Ciężka, zła aura. Wytwarzać aurę niepokoju. 2. med. «zespół objawów (bóle, drętwienie kończyn, mrowienia,… … Słownik języka polskiego
